Seweryn Cytronberg

Zwolennicy tej teorii powołują się między innymi na to, że metody lecznicze, zwiększające stopień zakwaszenia ustroju, pogarszają chorobę wrzodową, a przechylające równowagę kwasowo-zasadową w stronę alkalozy poprawiają ją. Seweryn Cytronberg, zwolennik teorii kwasicowej powstawania i niegojenia się wrzodu trawiennego, utrzymuje na podstawie swych badań, że główną rolę w patogenezie wrzodu odgrywa niedostateczne zobojętnianie soku żołądkowego w okresach między trawiennych. Przyczyna tego ma tkwić w zaburzeniu równowagi kwasowo-zasadowej, wskutek czego z jednej strony zmniejsza się wydzielanie zasad przez gruczoły ślinowe, dwunastnicę, trzustkę i wątrobę, a z drugiej strony ich dopływ do żołądka jest niedostateczny, zależnie od skłonności do kurczu części wpustowej żołądka i odźwiernika. W tych warunkach nadżerki błony śluzowej żołądka, bez względu na to, jakie jest ich pochodzenie (nieżyt, uszkodzenie naczyń, zaburzenie nap ięcia błony mięsnej żołądka lub ścian jego naczyń krwionośnych i in. ), podlegają bezustannie trawiennemu działaniu soku żołądkowego. Zwłaszcza dotyczy to części odźwiernikowej, która jest szczególnie narażona na działanie mechaniczne i chemiczne miazgi pokarmowej. To właśnie ma być przyczyną powstawania i trudnego gojenia się wrzodu trawiennego. Teoria antypeptyczna. Glassner przypisuje powstanie wrzodu trawiennego żołądka upośledzeniu siły przeciwpeptycznej surowicy krwi i na tym opiera swą metodę leczenia wrzodu za pomocą wstrzykiwań pepsyny. [podobne: zasady działania wywiadu gospodarczego, architektura nieruchomości odpowiedzialność, żuraw warsztatowy ]